معنی مه ترا - جستجوی لغت در جدول جو

مه ترا

فرهنگ گویش مازندرانی

مه لقا

(دخترانه)

مه (فارسی) + لقا (عربی) آنکه چهره و صورتی زیبا چون ماه دارد

فرهنگ نامهای ایرانی

مهرتا

(دخترانه)

همتای مهر، تابان و درخشان چون خورشید

فرهنگ نامهای ایرانی

میترا

(دخترانه)

نام یک الهه، دوستی، محبت، مهر، نام همسر رامسس دوم (فراعنه مصر)، صورتی از واژه مهر در زبانهای ایران قدیم، الهه مهر که چشم دادگاه عدالت است و هیچ چیز را نمی توان ازدید او پنهان داشت، بدون گذشت درمقابل پیمان شکنان، پاسدار راستی

فرهنگ نامهای ایرانی

سه تار

یکی از آلات موسیقی شبیه تار که کاسۀ آن کوچک تر از کاسۀ تار است و با ناخن سبابۀ نواخته می شود. این ساز در قدیم دارای سه سیم بوده، اما امروزه چهار سیم دارد، سه رود

فرهنگ فارسی عمید

مهتری

شغل و عمل مهتر، مهتر بودن

فرهنگ فارسی عمید

هم سرا

کسی که با دیگری در یک خانه زندگی کند، هم خانه

فرهنگ فارسی عمید

هم تراز

هم طراز، هم قدر، برابر، مساوی، دارای شان و رتبۀ هم سان

فرهنگ فارسی عمید

مه لقا

(مَهْ لِ)

ماهرو. (آنندراج). ماهروی. مه طلعت. ماه لقا. کنایه از زیباروی است:
آمد از او در وجود، کودک فرخنده ای
سروقد و گلعذار مهررخ و مه لقا.
هاتف (دیوان ص 108).
، نامی از نامهای زنان

لغت نامه دهخدا

مهاتره

(عُ)

به باطل دشنام دادن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). هتار. (ناظم الاطباء). به یکدیگر دشنام دادن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شه تار

(شَهْ)

مخفف شاه تار. اولین تار. تار بم. تار گنده که در سازها بندند. (از برهان) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). رجوع به شاه تار شود

لغت نامه دهخدا

ده تراب

(دِهْ تُ)

دهی است از دهستان طیبی گرمسیری بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان. واقع در 5هزارگزی جنوب باختری لنده مرکز دهستان. دارای 400 تن سکنه است. آب آن از رود خانه مارون تأمین می شود. ساکنین از طایفۀ طیبی هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

هم سرا

(هََ سَ)

هم خانه. رجوع به هم سرای شود

لغت نامه دهخدا

هم چرا

(هََ چِ)

در تداول، هنگامی که پاسخ ’چرا’ را نخواهند گفت، گویند ’هم چرا’ مانند ’محض ارا’

لغت نامه دهخدا

هم چرا

(هََ چَ)

دو حیوان که با هم در یک جا چرا کنند و به هم آسیب نرسانند:
ز عدل شاه چنان ایمنی گرفته جهان
که گرگ با بره خواهند هم چرا دیدن.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

هم تراز

(هََ تَ)

هم طراز. برابر. هم سطح. یکسان. (یادداشت مؤلف). رجوع به هم ترازو شود

لغت نامه دهخدا

مه کرد

(مَ)

دهی است از دهستان و بخش کردیان شهرستان جهرم. در 28 هزارگزی خاور قطب آباد و 2هزارگزی راه فرعی فسا به قطب آباد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7). قریه ای است در شش فرسنگی میانه شمال و مشرق جهرم به فارس. (فارسنامۀ ناصری)

لغت نامه دهخدا

مه مرد

(مِهْ مَ)

مرد بزرگ. بزرگمرد، کدخدا و ریش سفید بازار و محله و اصناف. (برهان) ، در بیت زیر گویا مرادف کاروانسالار و بزرگ قافله است:
سالار بار مطران مه مرد جاثلیق
قسیس باربر نه و ابلیس بدرقه.
سوزنی

لغت نامه دهخدا